Vlaams-Brabant is de laatste weken gespaard gebleven van een overdaad aan barre weersomstandigheden. Het Belgische kwakkelweer was hier eerder een weldaad. Beetje zon, beetje regen, daar zijn de planten nu eenmaal tuk op.
Tussen de buien door zag ik het verschil niet meer tussen de borders en de vijverbegroeiing; het leek wel alsof je over het water kon lopen. Een echte lissen- en egelskopwildernis.
Twee stevige houten kepers waren sterk genoeg om zowel mijn gewicht als de mand met overtollige waterflora te dragen. Enkele eigenwijze kikkers aanschouwden de operatie van dichtbij en vreesden voor hun schaduwplaats. De vissen daarentegen waren dankbaar voor de nieuw verworven zwemruimte.
De Achillea’s in de nieuwe border zijn mijn laatste aanwinst. Een border van dezelfde bloemen in verschillende kleuren sprak me enorm aan. Het idee komt uit De Tuin Van Maurice. Bovendien bloeien die planten quasi de hele zomer lang.
Eindelijk wat meer kleur in de tuin! De rozen staan te schitteren, evenals de Hemerocalissen, de Veronica’s, de Veronicastrums en de Monarda’s.
Al zeg ik het zelf: die laatsten zijn een ware must in de tuin, ik wil ze nooit meer kwijt.
Het veld dat het mijne niet meer is, wordt deels gebruikt als moestuin en blijft een plekje waar heel veel wild kan gedijen. De teunisbloemen geven er veel kleur en hun zaden dienen later als voedsel voor de vogels, vooral voor de distelvinken. Ook mijn valkparkieten zijn er gek op.
De Verbascums, de frambozen, de aardpeer en de aardbeien hebben het daar enorm naar hun zin.
Dit jaar zal ik bovendien waarschijnlijk twaalf appelen mogen plukken!
Minder goed nieuws is dat een marter in onze buurt vele onschuldige kippen heeft vermoord. Van de acht hennetjes heb ik er nog slechts drie over.
De valkparkietjes daarentegen blijven zorgen voor nageslacht; voorlopig vier uitgevlogen nieuwgeborenen maar er zitten nog een paar twijfelaars aan de uitgang van hun nest te koekeloeren. De volière wordt stilaan te klein. Een kleintje is al besteld, buurman Johny zal de overige aan de man brengen.
Na vele jaren intensief tuinieren, vernieuwen, verzamelen, renoveren,… ben ik bijna geslaagd in mijn opzet: ik wilde altijd al zo graag een kleurrijke, wilde tuin.
Dit najaar zal ik voor de eerste keer een teveel aan planten kunnen wegschenken aan andere liefhebbers.
De vijver voor het opkuisen
De vijver na de opkuis
Achillea
Achillea in close-up
Veronicastrum
Monarda
Deze Verbascum meet meer dan twee meter
Houttuynia met zijn kleurschakeringen; van groen, rood naar geel
Acanthus, effenaf een chique plant
Read Full Post »
Chelone's blog 