XXX (update)

.

Lees hier deel 1, 2 en 3

.

Vandaag (1 oktober) ontving ik twee zaakvoerders van XXX naar aanleiding van mijn keukenperikelen. In alle gemoedelijkheid werd besproken wat er fout liep tijdens en na de installatie van mijn keuken en werd er een minnelijke schikking getroffen. Na enig overleg konden beide partijen (zijnde de firma en ikzelf) ons vinden in de door hun voorgestelde regeling en tegemoetkoming. In dezen was ik – en dat mag toch ook wel eens gezegd worden – bijzonder schappelijk. Het was dan ook geenszins mijn bedoeling het onderste uit de (financiële) kan te halen, doch wel om eindelijk eens orde op zaken te stellen. Dat is vanmiddag prima gelukt.

Mijn keuken zal volgende week tot in de puntjes worden afgewerkt. De installatiewerken zullen nauwgezet worden gevolgd door de zaakvoerders met garantie op een onmiddellijke tussenkomst bij eventuele fouten of nalatigheden.

Achteraf gezien ben ik ten zeerste opgetogen dat dit gesprek plaatsvond. Het heeft mijn vertrouwen in de firma hersteld en me doen inzien dat ‘mensen spreken mensen’ echt wel zijn vruchten afwerpt.

Op hun verzoek – en met mijn goedvinden – heb ik het oorspronkelijke logje dat hier stond verwijderd. De impact die het heeft gehad, alsook uw talrijke reacties erop, was daarbij van onschatbare waarde. Ik wil alle lezers die reageerden hiervoor uitdrukkelijk bedanken. Jullie waren (en zijn!) goud waard.

Read Full Post »

Keuken verneuken (deel 3)

Red is the color of…

(lees hier deel 1 en 2)

 

Nogal wiedes dat ik, na wat voorafging, sceptisch stond tegenover de verdere afwerking van mijn keuken. Het zou vandaag eindelijk gebeuren.

Het was kwart na zeven vanochtend toen de Bosch-technieker arriveerde. Tegen de tijd dat Ronny & C° aanklopten, was hij al bezig de ijskast terug in te bouwen. Een waar genot om hem aan het werk te zien, zo netjes en adequaat.Volgens hem kan het euvel zowel toegeschreven worden aan het transport als aan de installatie van het apparaat. Maar dit probleem is opgelost en daar wil ik verder niet meer over zeuren.

Meneer Bosch was zo vriendelijk om de installateur diplomatisch aan te manen om de dampkap uit zijn plek te halen en het achterliggende gruis op te zuigen. En Ronny deed het dan ook nog! De firma Bosch krijgt van mij nog een dankwoordje voor het voortreffelijk optreden van deze vriendelijke man.

Ik hield me wijselijk op de achtergrond bij de volgende werkzaamheden en nam ook geen foto’s, zelfs niet toen de vuiligheid zich verder opstapelde zowel in de keuken als in de living, onder de carport en op mijn net schoongemaakte wagen. Ik werd zelfs niet eens boos toen zoon-installateur het toilet op een erbarmelijke manier achterliet. Die mensen weten blijkbaar niet dat er zoiets als een toiletborstel bestaat.

Vaatwasser, fornuis en spoelbakken werden afgekoppeld voor plaatsing van het nieuwe werkblad. Het verliep allemaal vlot tot op het moment dat het splinternieuwe aanrecht werd uitgepakt. Ik geloofde mijn eigen ogen niet: ER WAS EEN STUK AF VAN DE AFGERONDE ZIJKANT ZODAT HET BLAD DUS WEER NIET GEPLAATST KON WORDEN! VOOR DE TWEEDE KEER, DAT IS TOCH NIET NORMAAL!

XXX probeerde me nog telefonisch te overtuigen dat ik voor de rechte (en minder fraai afgewerkte) achterkant van het werkblad als voorkant kon kiezen om de nieuwe leveringstermijn van acht weken te vermijden. Neen, neen, hoe lang het ook nog moge duren, ik wil een nieuwe en onbevlekte keuken!

En wat betekent dit in praktijk voor mij?

– Een wachttijd van acht weken tot de volledige afwerking van mijn keuken en dus een onvermijdelijk zoveelste bezoek van Ronny & C°;
– Nieuwe slijpschijfwerkzaamheden met voor de derde keer veel stof in keuken, living, carport en op mijn auto (die ik dan niet meer op mijn oprit zal zetten);
– Een nieuwe schoonmaakbeurt van de gehele keuken en living;
– Een paar dagen een groot gevaarte, zijnde het werkblad, in de eetplaats zodat ik de kasten niet meer kan openen;
– Weer een demontage van vaatwasser, fornuis en spoelbakken;
– De schoonmaak van mijn toiletbak;
– De zoveelste dag die ik vrij moet nemen.

Morgen om drie uur heb ik een afspraak met de firma. Ze zullen het horen donderen tot in het land van herkomst van mijn keuken.

Een schadevergoeding moeten ze me nu zeker toestaan. En als ze niet gewillig zijn, blijf ik voor hun deur staan, klamp ik al hun van-zich-nog-niets-bewuste-klanten aan en vertel hen mijn verhaal. Eens kijken hoeveel klanten ze zullen verliezen voor ze hun fouten zullen toegeven!

Sorry, maar het verhaal van mijn keuken is nog niet ten einde. Echter, nu ben ik het wel spuugzat!

Read Full Post »

Vrij(zinnig) sloganisme

Gisterenavond op het journaal zag ik de gigantisch beplakte felrode slogan staan achter een woordvoerder van het ABVV.
‘Samen sterk’ werd door zijn Franstalig broertje FGTB vertaald als ‘Ensemble, on est plus forts’.
Had ik op school niet geleerd dat ‘on’ derde persoon enkelvoud is zodat fort dus zonder –s geschreven wordt?
Zo’n dingen kwellen me en laten me niet los. Le service de langue française van de Franse Gemeenschap gaf me gelijk.
In dit geval – een mens heeft immers zelden gelijk – ging ik nog een stapje verder en belde ik het FGTB zelf. Het vrouwtje aan de lijn glimlachte telefonisch. Ze was ervan op de hoogte. Grammaticaal is deze slogan fout. Maar… ze vertelde me dat de betreffende vakbond een jaar geleden, na lang overleg, voor deze foutieve slogan had gekozen om de onderliggende gedachte van dit syndicaat meer kracht bij te zetten. Enkel in het begin hadden sommigen zich aan deze grove fout gestoord.

Dan vraag ik me toch af waarom onze kinderen eigenlijk nog naar school moeten in deze tijden van vrij(zinnig) sloganisme.

Read Full Post »

Keuken verneuken (deel 2)

‘Yellow is the color of….”

(Zie hier deel 1)

Mijn keuken is nog steeds niet ‘af’. Ronny en C° zijn intussen nog vier keer, ja vier keer, langsgekomen om het lek onder de kraan te dichten. Uiteindelijk was het probleem opgelost, er sijpelde geen water meer vanonder het keukenkastje.

Had ik het niet gedacht? Het was te mooi om waar te zijn, want de volgende morgen werkte de vaatwasser niet meer. Ik hoorde er geen water inlopen. Net toen ik die machine zo broodnodig had voor de blogmeeting, begot! Het gevolg was dat ik de vierentwintigste augustus zo’n honderdtal glazen plus bestek en borden met de hand heb afgewassen en afgedroogd.

Ge ziet van hier dat ik die klungels nog eens zou oproepen voor reparatie. Ik belde meteen de hersteller van Bauknecht op. Die constateerde dat de watertoevoer van de vaatmachine afgesloten werd en dat de buizen verkeerd lagen. De vaatwasser zelf doet het nu weer prima. Negenennegentig euro heb ik hiervoor betaald; een rekening die ik onmiddellijk naar XXX – de keukenfirma – stuurde.

De firma Bosch kwam intussen haar splinternieuwe apparaten nakijken. Zowel de dampkap als de ijskast zijn prima in orde maar werden verkeerd geïnstalleerd. Hun taak dus niet om die naar behoren te laten werken, zo zei de baas.

Bosch wil pertinent aanwezig zijn bij de uiteindelijke afwerking van mijn keuken. Ze zullen eisen dat deze twee keukenaccessoires gedemonteerd worden terwijl ze erbij staan om zich vrij te kunnen stellen van elke claim. Ook goed voor mij, zo sta ik al niet alleen in dit kapittel.

Hoera, de achtendertigste week zou mijn keuken afgewerkt worden. Niemand die het vrijdag (de laatste dag van de zevenendertigste week) nodig achtte om me de juiste datum mede te delen. Dan maar weer zelf telefoneren zeker?

Na lang aandringen kreeg ik vrijdagavond omstreeks zes uur het bericht dat nog niet alle stukken binnen waren en dat de uiteindelijke installatie de negenendertigste week zou plaatsvinden. Of ik nog antwoord zou krijgen op mijn aangetekende brief en mijn eis op schadevergoeding kon niet meteen beantwoord worden. Later werd me voorgesteld om rond de tafel te zitten met XXX en de installateur.

Nu nog rond de tafel zitten? Ik, die niets verkeerd heb gedaan, die de volledige som op het aangegeven tijdstip heb betaald en enkel slachtoffer ben geworden van allerlei wantoestanden? Dat ze onder elkaar maar uitvissen wie wat verkeerd heeft gemeten of geïnstalleerd en wie zijn beloften niet heeft nagekomen en wie voor de schadeloosstelling verantwoordelijk is. Ik heb een keuken besteld bij XXX en volgens hun slogan op het internet “Als u de plaatsing van uw keuken aan ons toevertrouwt, heeft u de absolute garantie dat het werk volledig volgens de regels van de kunst wordt uitgevoerd door een ervaren installateur die het Kwaliteitscharter van XXX ondertekend heeft” wordt het werk van de installateur volledig gewaarborgd door de firma.

Morgen ga ik naar de Wetswinkel in Mechelen met mijn hele dossier. Voor 15 euro kan ik er terecht met mijn juridische problemen. Volgens mij heb ik verschillende ‘punten’ waardoor ik een ‘zaak’ heb die niet zomaar geclasseerd kan worden.

Chelone, in volle strijd. Ik hoop jullie de positieve resultaten te kunnen meegeven.

Een wijze raad kan ik al kwijt; nooit de volle pot betalen want er kan heel wat mis gaan tijdens de installatie van je nieuwe keuken!

Read Full Post »

Alleenstaande vrouw met pc-perikelen

 

Het gaat hier al een tijdje slecht met mijn pc-relaties. Tergend traag krijg ik verbinding met de sites waar ik naartoe wil surfen. Mails worden dubbel of niet verstuurd en Telenet heeft geen tijd voor mijn besognes, zelfs al hang ik urenlang met hen aan de lijn en wacht ik en betaal ik.

Een lachertje moest Microsoft zich over mij ontfermen. Ik ging zelfs via conference call met hen in zee. Leuk was het wel, we werden haast intiem.

 

Gisteren was de maat vol. Ik reageerde op nagenoeg zeventien blogs, uit pure vriendschap, uit interesse. Ik had er tijd voor en had er zin in.

Toen ik mijn reacties niet direct zag staan, schreef ik dit toe aan WordPress. Tegenwoordig gaat het daar trouwens ook niet meer zoals vroeger. Een nachtje slapen en alles zou weer oké zijn.

Vandaag nog geen spoor van mijn ad rem-publicaties. Eens proberen of ‘zij’ dit stukje nog willen plaatsen, bij wijze van ultieme test. Of ben ik nu volledig out in de wereld van de bloggers?

Enige tijd geleden nog verkleinde en vernietigde ik duizenden foto’s uit mijn bestand. Windows Messenger werd eraf gegooid evenals talloze programma’s die volgens mijn softwarelijst zelden of nooit worden gebruikt. Die hadden mijn dochter of haar vriendje ooit gedownload toen ik hen nog niet durfde tegen te spreken.

De perikelen van Madame indachtig, werd ook hier Internet Explorer 7 geïnstalleerd samen met Service Pack 3.

En nu pas begint WordPress zich serieus te wreken. Hij heeft het enkel op mij gemunt, ik weet het zeker. Hij weet dat ik alleenstaand ben en dat ik geen beroep moet doen op dochters of aanhangsels. Die kijken even naar mijn computer, zeggen me dat ik enkele installatie-cd’s mis, doen enkele minuutjes heel deskundig en zeggen me dan, uit pure verveling, dat ik mijn pc ‘binnen moet brengen’ (in plaats van te zeggen dat ze er ook geen reet van begrijpen).

Dan maar alleen op pad terwijl mijn jeugd de een of andere spannende film bekijkt. Weg met Explorer 7 die eigenlijk toch niets nieuws brengt. De daaraan gerelateerde ‘service pack 3’ is nog in zijn experimentele fase, zo heb ik onlangs gelezen. Weg ermee!

 

Het gaat ondertussen een heel klein beetje beter met het weg-en-weer-geklik, maar mijn reacties van gisteren op de diverse blogs zijn nog immer niet verschenen. Geduld Chelone, geduld, ze zitten daar ergens, verscholen.

Er kondigt zich weer een andere foutmelding aan als ik de blogs open: “Out of memory at line one”. Betekent dit dat de eerste regel van Zapnimf’s blog nu ook al gecensureerd is?

 

En dan schrijf je dit op je blog in de hoop dat iemand een alleenstaande en pc-ondeskundige vrouw als ik zou willen helpen.

Weet je welke reactie een vrouw in Amerika met hetzelfde probleem als ik onlangs kreeg?

‘Go and play with your dolls, Barbara!’

Ze snappen er ginder dus ook niets van.

Read Full Post »

Proefbuisbloemen

Op een rommelmarkt eerder dit jaar viel mijn oog op een zesdelig proefbuissetje in een geverniste houten standaard. Ik vond het meteen mooi. In gedachten zag ik me al bloemschikken op kleine schaal.
Vandaag heb ik dan ook, tijdens een laatzomerse tuinwandeling, de schaar gezet in de weinige nog bloeiende flora. Het resultaat hieronder fleurt voor minstens een week mijn keuken op. Magere troost; de zomer stelde hoegenaamd niks voor maar ik hoop nog steeds op een Indian Summer.

De inhoud van dit stilleven bestaat uit:
– Zonnebloem;
– Lychnis;
– Struikklimop;
– Cosmos;
– Eupatorium;
– Schermhydrangea;
– Viburnum tinus;
– Solidago;
– Rosa ‘The Fairy;
– Sedum spectabile;
– Anaphalis;
– Clematis;
– Pennisetum;
– Twee bloemenweidebloempjes (waarvan ik de naam niet ken).

 

(Klik op de foto voor een grotere weergave.)

Read Full Post »