In mijn eerste deel (klik hier) had ik de intentie om een bloemenweide aan te leggen op het arme godvergeten lapje grond dat niet van mij is maar waarvan ik steeds het gras moest maaien. Het was toen ietwat over midden april.
Geen loze gedachte; het was een lang gekoesterde droom die werkelijkheid moest worden. Droomt niet elke vrouw van een bloemenweide?
Eerst werd het gras gekortwiekt en op een regenvrije dag huurde ik een zware freesmachine om de graszoden onder te werken. Nadien werd het terrein – verdeeld in drie ongelijke percelen die worden gescheiden door graspaden -genivelleerd en werden de zaden gestrooid zoals Vincent van Goghs zaaier het zou doen. Met een rol werden ze in de schrale grond geperst.
Het was een uitgekiend experiment, want zomaar een bloemenweide aanleggen zonder voorkennis van zaken heeft weinig kans op slagen. Dat had ik van anderen al vaak genoeg gehoord.
Voor het tweede en derde perceel moest ik zaadjes bijhalen uit den Aldi. Hun perceptie van te-gebruiken-kwantiteit-versus-oppervlakte klopte niet zo goed met de werkelijkheid. En voor het laatste zaaibed moesten ook de zonnebloempitten uit de voeding van Davy (mijn dwergpapegaaitje) worden aangesproken.
En dan maar wachten en voortdurend gaan kijken. En elke dag sproeien, want regen bleef uit.
Na veertien dagen zag ik enig resultaat. Duizenden minuscule sprietjes staken overal de kop op. De afwisselende regen en zon van juni wierp zijn vruchten af en telkens ik het gras rondom maaide, was het resultaat duidelijker te zien.
Sindsdien inspecteer ik elke dag mijn bloemenweide die steeds mooiere allures aanneemt. Wat bloeit nu? Wat moet nog komen?
Ik wacht koortsachtig op een bezoekje van Annetanne die mijn bloemetjes een naam zou kunnen geven. Ik wacht op een inspectie van Bart die de talloze insecten-op-bezoek zou kunnen definiëren. Ik wacht op de eloges van toevallige voorbijgangers en op een seintje van bloggers die deze pracht van dichtbij willen zien.
Ik denk dat ik een blogmeeting zal moeten organiseren!
Een lap arme grond, voorbestemd om een bloemenweide te worden.
De freesmachine…
… met een man erachter die het land omploegde…
… en klaarstoomde om te zaaien.
De eerste sprietjes worden zichtbaar.
Het werd toen een groen veldje…
… met schaarse bloemetjes.
Zon en de regen zorgden voor meer bloei.
Zo ziet de bloemenweide er vandaag uit.
En zo. En er moet nog heel veel bloeien!
Ook de ranke zonnebloemen aan het kippenhok krijgen reeds dikke knoppen.
Deze hoeft alvast niet meer te hopen op een mooie zomer.
een Homo sapiens bij freesmachine en bij de zonnebloem (op de derde en op de voorlaatste foto) en een Aardhommel op de zonnebloem. (laatste foto). andere beestjes kan ik niet vinden, maar als je ze hier post, wil ik gerust een gokje wagen 🙂
Zonnebloemen zijn zo mooi, hier zijn ze bijna in bloei!
Wat mooi! Chelone het is van mijn kindertijd geleden dat ik nog klaprozen en korenbloemen bij elkaar zag!
Je reportage is leuk, je ziet de bloemen groeien en meer en meer kleurtjes komen te voorschijn.
Chapeau!
Prachtige tuin heb jij! Die blogmeeting is een goed idee, want je tuintje wil ik heel graag eens zien. Al wandelend door je blog heb ik begrepen dat je in Keerbergen woont, dat is niet ver van Leuven hé. Klaprozen zie je in de natuur nog wel, maar korenbloemen? Ik geloof dat het 15 jaar geleden is dat ik er nog gezien heb in de velden. Helaas heb ik zelf geen tuin, dus, zo’n prachtig bloemenveldje blijft voor mij een droom.
Geniet er van!
Joehoe, bloggers wachtten op seintjes van jou 😉
Wat is dat toch met jou? Ieder plantaardig iets dat jij vastpakt komt tot volle bloei. Ik heb het ooit geprobeerd op een stukje bij de vijver (zonder freesmachien) enne… er bougeerde niks.
Jij hebt de aanleg van je bloemenweide alvast slimmer aangepakt dan ik…
Eerst het gras de nek omdraaien, dat had ik ook moeten doen! Nu heb ik jaren geduld nodig tot de stukjes koeienweide zich hebben getransformeerd tot bloemenweide.
En je wilde namen? Ik doe een poging, maar er zitten nogal wat niet-inheemse bij, en daar ben ik minder goed in.
Boven ‘met schaarse bloemetjes’ denk ik Phaselia te ontwaren. Een groenbemester en ideale bijenplant.
Boven ‘Zo bloeit de bloemenweide vandaag’ zie je de gewone blauwe korenbloem en witte en donkerblauwe varianten, en de felroze zijn Cosmea of cosmos.
De net zo felroze met vijf kroonblaadjes één foto lager lijkt me iets uit de anjerfamilie, maar dichterbij kan ik niet komen met mijn gok…
Amai zeg wat een prachtige bloemenweide!
Ik krijg zin in … picknicken…
Als de zon terugkomt!
@Bart
Bij de volgende zonnestralen probeer ik wat deftige insecten te schieten.
@tijdtussendoor
Zonnebloemen, een van de dankbare ‘altijdlukkers’. Als peuter in de kleuterklasjes mochten we er al eentje planten en mee naar huis nemen.
@zeezicht
Soms is het frusterend dat de kwaliteit van mijn foto’s wat minder is maar ik blijf oefenen.
Kom eens af, op een mooie dag, dan zetten we daar een tafeltje met koffie of een glaasje wijn en dan tellen we de bloempjes en de verschillende kleurtjes.
@fotomart
Altijd welkom als je eventjes tijd hebt. Ik kijk al uit naar je mooie foto’s!
@zapnimf
Die bijsluiters vertellen maar de halve waarheid. En misschien is jouw grond niet arm genoeg.
@Annetanne
Ja, de Phacelia (na gegoogel), dat is em, hij komt nu heel veelvuldig voor en er zitten inderdaad veel bijtjes op. Onthouden, Chelone!
De kosmos kende ik al met z’n pastelkleurtjes.
Er zijn zelfs bijna zwarte korenbloempjes bij.
Dat felroze anjerachtige bloempje, daar is er maar eentje van in heel de weide!
Misschien moet je alles eens van dichterbij komen bekijken.
@Adelheid
Kom gerust picknicken op een zomers dagje. Mijn kippetjes zorgen wel voor een vers eitje!
Wat een zalige achtertuin om te bewerken. En de bloemetjes zijn zó mooi dat hun kleur bijna pijn doet aan de ogen 😀
Prachtig al die kleuren! Wij hadden ooit ook het plan een deel van onze tuin bloemenweide te laten worden, maar we zijn niet snel genoeg in actie geschoten en ondertussen is het een … oerwoud geworden.
MOOOOOI!!!!
Die papavers, die zou ik ook wel willen. Maar als ik dan lees hoeveel moeite het kost….
Chapeau voor wat je bereikt hebt, Chelone. Het is een lust voor het oog.
Het is echt prachtig ! Blij dat het je gelukt is. Nu zien welke volgend jaar terug komen.
we zijn net terug uit Umbrie. Daar zagen we ongelooflijk veel zonnebloemvelden. Schitterend in de zon.
Alvast een geslaagd project! Het is een streling voor het oog…
Voor je mooie blogs heb ik je een award bezorgd. 😉 zie mijn blog.
Onder “Zo ziet de bloemenweide er vandaag uit” zie ik ook nog een Zinnia (die rode op de achtergrond :-))
En de grote roze op diezelfde foto zou ik durven klasseren als een Margriet, al ben ik niet echt zeker, ik vind ze wat hoog…
Prachtbloemenweide :d
Ik heb er hier in de tuin ook zo’n kleintje.
[…] Zo heeft Chelone er echt wel een prachtexemplaar. Meer uitleg over de aanleg vind je hier, foto’s van de bloemen in bloei vind je hier. […]