De kleine handdoekjes die ik netjes op de vensterbank had gelegd, lagen verspreid over de vloer. De W.C bleacher en de spuitbus voor verdoezeling van kwalijke geurtjes stonden op de grond.
De bril lag op zijn gat. Het kleine lavabootje stond een beetje scheef.
Ik wist meteen dat zich binnen die vier nauwe muurtjes van mijn kleinste kamertje hartverscheurende taferelen moeten hebben afgespeeld.
Ik maakte een reconstructie van de laatste redding. Het eerste wanhopige gebonk drong niet tot me door toen ik me in de keuken een ginneke uitschonk. Ik dacht dat een van de bloggers met wat meer aandrang om een nieuwe fles wijn gebood .
Bij het tweede, wat hardere gebonk, ergerde ik me al een beetje; wie had daar zo weinig geduld?
Plots hoorde ik wanhopig hulpgeroep en stormde naar de plaats waar die smeekbede vandaan kwam en redde haar uit de nood. De huisvrouw, met de deurklink in haar rechterhand, was zo blij dat ik haar bevrijdde uit haar netelige positie. Ik was in de veronderstelling dat zij ermee heeft kunnen lachen.
Zij, de vorige of latere behoeftige, moet nog veel meer angsten hebben doorstaan. Zij of hij is vol vrees tekeer gegaan; heeft de schoonmaakproducten voor allerhande van de vensterbank verwijderd, is daarna op de bril gaan staan en vervolgens op het kleine lavabootje. En hij of zij heeft daarna het raam geopend in de hoop op een definitieve vlucht.
Die vlucht kon niet anders dan mislukken. Het W.C.- raampje was immers veel te smal voor de achterkant van iedere aanwezige genodigde.
Aan degene die deze benauwdheid heeft moeten ervaren, bied ik mijn oprechte verontschuldigingen aan.
Ik heb blijkbaar nog het een en ander gemist 😉
O jullie zijn mij toch prompt komen redden? Ik dacht niet dat ik met mijn lange rok uit het venster ging klimmen nee 🙂
Nog eens bedankt voor de fijne dag/avond/nacht.
Tis toch nog wild geworden die nacht… jammer dat we dat gemist hebben hihi 😉
Tiens, ik heb nochtans ook die klink in mijn handen gehad.
Maar hij paste gewoon terug in zijn gaatje en … de deur ging open.
Maar van sommigen van je gasten kan ik mij voorstellen dat ze het gaatje niet terugvonden en daardoor die chaos.
Allé nu weten we dat een simpele losse klink een hoop hilariteit kan veroorzaken.
Ja, we zijn blijkbaar te vroeg vertrokken, hihihi…
Er zijn kosten aan. Zowel aan je beste kamertje als aan sommige bloggers .Volgende keer een hudo in je tuin.
Stel je voor dat er een blogger met zijn derrière gekneld was geraakt in dat kleine raampje, dat was pas hilarisch geweest. Volgende keer??
bij deze bevestig ik formeel dat ik geheel vrij van paniek en in alle rust, de klink weer op de buitenklink heb gevezen en géén van uwe accesoires heb vernield ofte beschadigd
Ook ik had de klink in mijn hand toen ik in het buitengaan de deur wou sluiten. ‘k Heb ze braafjes teruggeplaatst.
Sjonge, sjonge, die vroege uurtjes moeten hilarisch geweest zijn. Om te gieren!
Nogmaals bedankt voor de gezellige namiddag ! Het was leuk je ‘in het echt’ te ontmoeten. 😉
Jullie zullen allicht al wel begrepen hebben dat hier helemaal niets vernield of beschadigd is.
Het scheve lavabootje zag ik enkel die nacht. 😉
Ik had ook geen probleem met de losse klink. Even terugzetten en draaien. Simpel. Maar ík was toen nuchter…
Saprisitie, ik heb een hoop lol gemist dus…
Op een gegeven moment zag ik je met die klink in je hand, ik dacht dat dit een gepast geschenk was voor de Huisvrouw, die het al ik weet niet hoe lang zonder moest stellen in haar eigen kleine kamertje…
O, ik vond het al verdacht dat ik modder aan mijn kont had hangen na een toiletbezoek. Maar dat zal dan ook wel een illusie van de nacht geweest zijn.
Natuurlijk krijg je die foto! Ik heb er verschillende genomen. Als je deze van het web neemt dan heb je niet zo’n goede kwaliteit. Ik zal ze je eens komen brengen, op een ceedeetje.
Die klink, verdekke ja, die heb ik ook zien passeren. ‘k Heb er de wc-deur mee opengedaan maar de rest is me niet meer duidelijk, dat ging zo snel. Die klink lag ineens op de grond, een meter voor mijn voeten. Ik vreesde dat ik uw schoon deur met mijn mottige lompigheid had vernield.
Maar zie, nu komt het uit, it wasn’t me, die klink was al kapot.
Gekneld zitten tussen een wcraam, hm, lijkt me niet zo leuk, ik kom niet bij jou op bezoek, hoor, tenzij hier natuurlijk!
Je losse klink is me genoegzaam bekend; ik was dus op mijn hoede. Eén mens had er alvast geen problemen mee: Patrick. Zoals die de bloemetjes water gaf! 😀
Chelone, bedankt voor je gastvrijheid. Die is niet te evenaren. Het was een superbijeenkomst!